ντουντούκα

η, και ντουντούκι, το

1. φλογέρα

2. μετάλλινος κωνικός σωλήνας με τον οποίο ενισχύεται η φωνή αυτού που μιλάει, ώστε να μπορεί να ακουστεί σε μεγάλη απόσταση, τηλεβόας

3. σειρήνα

4. φρ. «βγάζω ντουντούκα» — διατυμπανίζω μυστικό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. duduk «φλογέρα»].